De persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting worden in Marokko ernstig bedreigd door politieke intimi- datie door het Marokkaanse regime. Wetten die fundamentele en individuele vrijheden strafbaar stellen, worden niet alleen gebruikt om de pers te muilkorven, maar worden ook ingezet tegen burgers en Nederlan- ders van Marokkaanse afkomst die kritisch zijn, bijvoorbeeld naar aanleiding van de sociale protestbewe- ging Hirak. Kritische (onderzoeks)journalisten en burgers zijn opgepakt en gearresteerd. Eén van hen is de kritische en gerenommeerde Marokkaanse journalist Omar Radi, die zonder enig bewijs, onder andere beschul-digd werd vanwege spionage voor de Nederlandse ambassade. Een brief waarin zijn ouders smeekten om hulp bij het weerleggen van de beschuldiging bleef van Nederlandse zijde onbeantwoord.
Het Marokkaanse wetgevingskader, waaronder het wetboek van strafrecht, kent een reeks artikelen die misbruikt worden om de individuele vrijheden van de burgers te beperken. De Marokkaanse autoriteiten gebruiken deze wetten systematisch om journalisten en/of kritische stemmen over het staatsbeleid gevangen te zetten. Deze praktijk die is onder andere bekritiseerd door Reporters Without Borders, Amnesty, Human Rights Watch, Khmissa (een Marokkaanse feministische NGO) en de mensenrechten- vereniging Association Marocaine de Droits de l’Homme (AMDH).
Nederland nam vroeger een duidelijk standpunt in ten gunste van de grondrechten en de vrijheid van meningsuiting van activisten en journalisten. Dat kritische standpunt werd echter losgelaten om met Marokko zaken te kunnen doen over onder andere het terugnemen van uitgeprocedeerde asielzoekers. In 2021 sloten de Koninkrijken Nederland en Marokko echter een partnerschapsovereenkomst, het “Actieplan Nederland-Marokko”, waarin de Nederlandse overwegingen inzake fundamentele vrijheden en mensenrech- ten werden geofferd op het altaar van geostrategische en veiligheidsbelangen.
Dit actieplan voorziet namelijk onder meer in samenwerking op het gebied van veiligheid, justitie en politie enerzijds en culturele samenwerking anderzijds. De gevolgen hiervan zullen niet alleen voelbaar zijn in Marokko, waar de Nederlandse financiering van NGO’s voortaan het resultaat moet zijn van een dialoog tussen beide landen, maar ook in Nederland, waar de culturele activiteiten van Marokko gedeeltelijk door de Nederlandse belastingbetaler zullen worden gefinancierd. Het gevaar dreigt dat Marokkaanse Nederlan- ders met kritische standpunten nog meer dan in het verleden geconfronteerd zullen worden met intimida- tie door de Marokkaanse autoriteiten, oftewel de Lange Arm van Rabat. Het is en blijft immers in Marok- kaans belang om grip te houden op nog vele generaties Nederlanders van Marokkaanse herkomst
Terwijl het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken en het Europees Parlement respectievelijk een rapport over de mensenrechten in Marokko en twee resoluties over deze kwesties hebben uitgebracht, vermijdt de Nederlandse regering de kwestie. EMCEMO heeft daarom het initiatief genomen om de mensen- rechten in Marokko en de dubbelzinnige rol van Nederland te agenderen tijdens een bijeenkomst op 19 juni 2023. EMCEMO u graag uit op deze bijeenkomst die vanaf 14.00 uur zal plaats vinden,
Doelstellingen van de bijeenkomst
• Bewustmaking in Nederland van het gebrek aan respect voor de mensenrechten van Marokkaanse dissidente burgers en onderzoeksjournalisten in Marokko en Nederland;
• Het Nederlandse publiek informeren over de gevolgen voor de Marokkaanse Nederlanders die opkomen voor de mensenrechten, vrouwenrechten en jongeren;
• Een duidelijk standpunt van Nederland eisen over de mensenrechtenschendingen van Marokkanen in Marokko en Nederland.
